Rahmân ve Rahîm (olan) Allah’ın adıyla… 1. Gökyüzüne ve târıka (sabah yıldızına) yemin olsun. 2. Târıkın ne olduğunu bilir misin sen? 3. (O, karanlığı) delen yıldızdır. 4. Hiç kimse yoktur ki üzerinde bir koruyucu, bir denetleyici bulunmasın. 5. İnsan neden yaratıldığına bir baksın! 6. Atılan bir sudan yaratıldı. 7. (O su) sırt ile göğüs kafesi arasından çıkar. 8. İşte Allah (başlangıçta bu şekilde yarattığı) insanı tekrar yaratmaya da kadirdir. 9. Gizlenenlerin ortaya döküldüğü gün 10. O gün insan için ne bir güç ne de bir yardımcı vardır. 11. Dönüş sahibi olan (yağmur yağdıran) göğe, yemin ederim ki, 12. (Nebat ile) yarılan yere , 13. Şüphesiz Kur’an, (hak ile bâtılı) ayıran bir sözdür. 14. O, asla bir şaka değildir. 15. Onlar bir tuzak kurarlar, 16. Ben de bir tuzak kurarım. 17. Onun için Kâfirlere mühlet ver, onları biraz kendi hallerine bırak (pek yakında desteğimiz sana gelecek).

Adı: Adını, 1. âyette geçen “târık” kelimesinden alır. Târık, geceleyin gelen, şiddetlice vuran, kapı çalan demektir. Sûrede geçen târık ise gece fazla ışık saçan yıldıza denir ki, bu, sabah yıldızıdır. Mecâzî olarak da ünlü kişiye denir. Bir edebî sanat olarak cahiliye devri geceye, o devirde gelen Hz. Peygamber de geceyi aydınlatan ve sabahı müjdeleyen sabah yıldızına benzetilmiş olabilir. Nüzul zamanı: Bu surenin uslûbu, Mekke’nin ilk dönemlerinde nazil olan surelere benzemektedir. O dönemde Mekkeli müşrikler, Allah Rasulü’nün (s.a) tebliğ ettiği mesajın yayılmasını engelleyebilmek için her türlü yola başvuruyorlardı. Konu: Bu surede iki konu işlenmiştir. Birincisi insanın ölümden sonra Allah’ın huzurunda bulunacağı, ikincisi Kur’an’ın kesin bir söz olduğu ve kâfirlerin hilelerinin onu engelleyemeyeceği. İlk önce gökyüzündeki yıldızlara yemin edilmektedir. Çünkü kainatta bulunan hiç birşey O’nun izni olmaksızın varlığını devam ettiremez. Daha sonra insan, kendi yaratılışını düşünmeye davet ediliyor. Çünkü o bir su damlacağından meydana gelmiştir. İşte bu nedenden dolayı deniliyor ki: Onu bir su damlacığından yaratan Allah, onu tekrar diriltmeye de kâdirdir! İnsanın tekrardan yaratılışı ile birlikte, tüm sırlar ortaya çıkacak ve ona dünyada yaptıklarından hesap sorulacaktır. O gün hiç kimse insanoğluna yardım edemeyeceği gibi, onun için kaçış ta mümkün olmayacaktır. Sure şu şekilde sona eriyor: Gökten yağmur yağdırmak ve yeryüzünde ağaçlar, bitkiler meydana getirmek nasıl bir eğlence olmayıp, ciddi bir iş ise, Kur’an’da zikredilen hiçbir şey de oyun ve eğlence değildir. Bilâkis O kesin bir sözdür. Şayet kâfirler Kur’an’ın davetini başarısızlığa uğratacaklarını sanmak gibi yanlış bir düşünceye saplanıyorlarsa bilsinler ki, onların bu konuda alacakları tüm tedbirler ve başvuracakları tüm hileler, Allah’ın karşısında hiçbir işe yaramayacaklardır. Çünkü Allah’ın tuzağı, kâfirlerin kuracakları tuzaklardan daha sağlamdır. Daha sonra da Rasulullah’a, müsterih olması söylenerek moral verilmekte ve dolaylı olarak kâfirler tehdit edilmektedir; “Kâfirler ne yapabilecekler ise, bırak yapsınlar. Sonunda Kur’an’ın onlara galebe çaldığını göreceksin.” (Tefhimü’l-Kur’an, Mevdudi)